Jako dziecko dyplomatki Freja mogła z bliska przyglądać się wysiłkom podejmowanym na rzecz ratowania ludzi podczas kryzysu omnicznego. Mimo że darzyła szacunkiem pracę swojej matki, sama nie chciała działać z bezpiecznej kryjówki. Wolała dołączyć do agentów pracujących w terenie.

To dzięki studiowaniu kryminalistyki na uniwersytecie, a także doświadczeniu nabytemu w miejscowej grupie przeprowadzającej operacje ratunkowe, Freja okazała się idealną kandydatką do powstającego właśnie specjalistycznego oddziału Overwatch, gdzie zrekrutowała ją Ana Amari. Kobieta wykazała się niesamowitymi zdolnościami. Niektórzy uznali ją wręcz za najlepszą osobę w swoim fachu. Choć pięła się w szeregach organizacji, wciąż cechowała ją skromność. Dla wszystkich było jasne, że sukcesy odnoszone w pracy dawały jej jedyne spełnienie, jakiego potrzebowała.

Z czasem członkowie grupy szturmowej, tacy jak Reinhardt Wilhelm, Angela Ziegler i Emre Sarioglu, zaczęli domagać się udziału Frei w swoich operacjach. Jednak pomimo wielu sukcesów, jakie miała na swoim koncie, nieliczne porażki ciążyły jej na sumieniu. Tam, gdzie inni dostrzegali perfekcję, ona widziała braki. Pracowała bez wytchnienia, wręcz obsesyjnie, by je usunąć.

Po zamknięciu Overwatch Freja straciła poczucie sensu. Chociaż bardzo starała się znaleźć jakieś zlecenia, nikt nie chciał zatrudnić byłej agentki Overwatch wkrótce po tym, jak organizacja – a także jej reputacja – rozpadła się na kawałki. Bez pracy błyskawicznie straciła poczucie własnej wartości. Odcięła się od świata i zaczęła dryfować przez życie bez celu.

Zadziałało jednak szczęście lub przeznaczenie. Na miejscowym posterunku policji pojawił się list gończy za poszukiwanymi przestępcami, co na zawsze odmieniło losy Frei. Choć czasy, gdy przeprowadzała misje ratunkowe, dawno minęły, Freja zrozumiała, że wciąż może się przydać w tym nowym świecie.

To, co zaczęło się od drobnych zleceń, wkrótce zamieniło się w przymus. Freja zaczęła podejmować się coraz bardziej niebezpiecznych, potajemnych misji. By zapewnić sobie bezpieczeństwo, gdy miała do czynienia z szemraną klientelą, przyjęła nowy pseudonim: Gefn. Z początku próbowała podejmować się wyłącznie misji ratunkowych, jednak wkrótce aspekt etyczny pracy zszedł na dalszy plan. Liczyła się tylko pogoń. Cele coraz większego kalibru zaczęły się przekładać na wyższe wynagrodzenie. Z czasem stała się jedną z najbardziej niesławnych łowczyń nagród w przestępczym półświatku.

Wśród licznych klientów jeden szczególnie się wyróżniał – zarówno ze względu na dziwaczne zadania, które jej zlecał, jak i astronomiczne stawki. Zlecenia wydawały się zbyt idealne, wręcz zaaranżowane, lecz Freja nie bała się wyzwań. Schwytała kilka celów dla klienta przedstawiającego się jako M4RQU1S, lecz gdy nie otrzymała za nie zapłaty, postanowiła spotkać się z nim twarzą w twarz.

Frei ostatecznie udało się wyśledzić M4RQU1S-a - a raczej Maximiliena - króla przestępczego świata Monte Carlo, który zapewniał Szponowi niekończące się fundusze. Po krótkiej sprzeczce Max wyjawił, że zawsze zamierzał zapłacić Frei. Chciał tylko potwierdzenia, że jest tą, za którą się podaje. Bowiem do zadania, które chciał zlecić, potrzebował najlepszej osoby z branży.

Choć z początku Freja była niechętna, Max zdołał wzbudzić jej zainteresowanie. Pomogła w tym tożsamość celu, którym był niegdysiejszy agent Overwatch - Emre Sarioglu. Freja od lat o nim nie myślała, lecz oferta Maxa przywróciła wspomnienia o życiu, którego nigdy do końca nie porzuciła.

Zgodziła się na warunki Maxa i wyruszyła na łowy.